Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Για το Ιστολόγιο Κατάνυξις
Σε κείμενό μου που δημοσιεύτηκε στο Ιστολόγιο Κατάνυξις, που τιτλοφορείται ‘’Έχει
χρέος ο Ηγούμενος Εφραίμ να απολογηθεί για την προβολή της αιρετικής
πλάνης του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού περί της Θείας Χάριτος’’, σχολιαστές όχι μόνο στήριξαν, αλλά επιχειρηματολόγησαν για στήριξη της πλάνης αυτής.
Αν
και δεν είναι εύκολο να απαντάς σε σχολιασμούς κειμένων σου, εν τούτοις
όταν πρόκειται για παραχάραξη της αλήθειας, είναι τούτο αναπόφευκτο. Θα
σταθώ ιδιαίτερα στο σχολιασμό του κ. Μενέλαου Πέτσα. Επακριβώς ο κ.
Μενέλαος Πέτσας καταγράφει τα εξής σε σχολιασμό του: «Είναι
αιρετικό ότι η θεία χάρις υποτάσσεται στον νου όταν ο νους είναι
καθαρός; Είναι αιρετικό ότι ο Θεός υποτάσσεται στον άνθρωπο και τον
κάνει ίδιο με αυτόν όταν ο άνθρωπος γίνει καθαρό δοχείο; Είναι αιρετικό
ότι όταν ο άνθρωπος εξομολογείται ο Θεός υποχρεώνεται και τον καθαρίζει
και του αποστέλλει την θεία χάρη; Ο Θεός δεν είναι λογική αλλά μυστήριο
μυστηρίων όπως είπε και ο γέροντας Ιωσήφ και παρότι είναι πάνω απόλους
έρχεται και μας κάνει ίδιους με αυτόν όταν πληρούμε τις προυποθέσεις. Ο
άγιος γέροντας Ιωσήφ δεν έχει ανάγκη από συκοφαντίες αλλά εμείς να
προσέχουμε τι λέμε για τους αγίους και να προσέχουμε πως θεολογούμε
κύριε Χαραλάμπους».
Κατ’
αρχή ο κ. Πέτσας αποδίδει κατά το δοκούν και όχι με ακρίβεια, όσα
ανέφερε ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός. Φυσικά όχι μόνο αυτός, αλλά και όλοι
όσοι προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όσοι προσπάθησαν
δηλαδή να δικαιολογήσουν μια αίρεση, είχαν εμφανέστατα ένα κοινό
χαρακτηριστικό. Όλοι από εκείνους που προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την
αιρετική αυτή πλάνη, τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό είχαν ως μοναδικό σκοπό να
υποστηρίξουν. Δηλαδή εκ των προτέρων υπήρχε πρόσθεση στήριξης των λόγων
του, όποια κι αν ήταν αυτοί. Εάν άλλος τα έλεγε, θα είχαν το σθένος να
πολεμήσουν την αιρετική αυτή πλάνη, αλλά επειδή το είπε ο π. Ιωσήφ ο
Βατοπαιδινός, έπρεπε να βρεθεί μια δικαιολογία. Η ίδια η Μονή
Βατοπαιδίου επειδή γνωρίζει ότι πρόκειται για κακοδοξία, σιωπά.
Αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται περί κακοδοξίας. Όπως και για τη Σύνοδο
της Κρήτης, γνωρίζουν για παράδειγμα τι είναι το Π.Σ.Ε., αλλ’ όμως με
τόση θέρμη αναφέρθηκε τη Σύνοδο της Κρήτης, κατά την επίσκεψή του ο
Ηγούμενος Εφραίμ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (δέστε παλιές τοποθετήσεις
του για το Π.Σ.Ε. και θα αντιληφθείτε τι εννοώ), και καμιά αναφορά δεν
έκανε για την αναφορά του σχετικού κειμένου για το Π.Σ.Ε. και τη Δήλωση
του Τορόντο.
Ο
σκοπός των σχολιαστών, δεν ήταν να ειπωθεί κάτι με βάση την Πατερική
μας Παράδοση και ορολογία, αλλά πάση θυσία να στηριχθεί ο π. Ιωσήφ
Βατοπαιδινός. Γι’ αυτό η ‘’εκ των προτέρων’’ στήριξή του. Κρίμα γιατί η
σιωπή και η προβολή τέτοιας αίρεσης από την Ι. Μ. Βατοπαιδίου, έχει
κάνει πολλούς μέτοχους αυτής.
Ρωτάτε κ. Πέτσα ένα δογματολόγο ή ένα Πατρολόγο και θα μάθετε. Η Θεσσαλονίκη διαθέτει κορυφαίο Πατρολόγο, ο οποίος μάλιστα είναι και εξαίρετος ιερέας με ομολογιακό θάρρος. Μάλιστα οι θεολογικές επισημάνσεις του για τη Σύνοδο της Κρήτης είναι υποδειγματικές για την Ορθόδοξη ακρίβειά τους. Συμβουλευτείτε
λοιπόν πριν να στηρίξετε δημοσίως μια αίρεση. Θα πάρετε την απάντηση η
οποία θα είναι επόμενη τοις Αγίοις Πατράσι, γιατί ο εξαίρετος αυτός
ιερέας της Εκκλησίας μας, γνωρίζει επακριβώς τι θα πει Ορθόδοξη Αλήθεια
και το απέδειξε. Ρωτάτε λοιπόν.
Εκτός
και αν θέλετε να καταφύγετε στον Ηγούμενο Εφραίμ, για ψυχολογική
στήριξη της δικαιολόγησης της αιρετικής αυτής πλάνης του π. Ιωσήφ
Βατοπαιδινού, που τόσο αφειδώλευτα έχετε κάνει, σε σημείο μάλιστα να μου
καταλογίσετε τη ύβρη της συκοφαντίας. Συμβουλευτείτε πριν να στηρίξετε
δημοσίως μια αίρεση. ‘’Ίσως’’
είναι καλύτερα να προτιμήσετε αυτούς που για καμιά σκοπιμότητα δεν
φείδονται να ομιλούν και να υπερασπίζονται τις Αλήθειες της Πίστης μας. Το θέμα της αιρετικής διδασκαλίας για τη Θεία Χάρη, που δίδαξε ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός, είναι αρκετά σοβαρό.
Δεν
αποτελεί η αιρετική αυτή πλάνη λεκτικό λάθος ή μια φραστική εκτροπή
αφηγηματικού ειρμού. Αποτελεί ξεκάθαρα αιρετική θέση περί της Θείας
Χάριτος, μειωτική και βλάσφημη. Μάλιστα αυτή η αιρετική καινοτομία
κατοχυρώνεται ‘’θεολογικά’’, ότι η αιτία της κατωτερότητας της Θείας
Χάριτος, έγκειται στο γεγονός (κατά την πλάνη του), ότι ‘’η Θεία Χάρις
είναι εργαλείο, ενώ ο νούς είναι πρόσωπο’’. Που βρήκε αυτή την κακόδοξη
ανοησία; Ο χαρακτηρισμός αυτών των λόγων ως «μυστήρια μυστηρίων»,
καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνη την αιρετική καινοτομία, αναφέροντας ότι
«ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και
ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος». Γνωρίζοντας ότι τούτο είναι
παραδοξολόγημα, το χαρακτήρισε ως «μυστήρια μυστηρίων»,
και όχι όπως αυθαίρετα αναφέρατε ότι «Ο Θεός δεν είναι λογική αλλά
μυστήριο μυστηρίων όπως είπε και ο γέροντας Ιωσήφ». Που είδατε ότι είπε
κάτι τέτοιο; Ούτε κατά προσέγγιση δεν είπε κάτι τέτοιο. Μυστήρια
μυστηρίων την πλάνη του χαρακτήρισε. Ξανακούστε την ομιλία του.
«Η χάρη όμως και η αλήθεια στον Χριστιανισμό», κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, «δεν είναι αφηρημένες έννοιες, αλλά ζώντα μέλη της προσωπικότητας του Θεανθρώπου Χριστού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου