Σ' όλη του τη ζωή εβασανίζετο από αρρώστιες, ήταν ευαίσθητος στα κρυολογήματα και κάθε χρόνο τον επισκέπτετο η γρίππη... Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε από πνευμονία· ήταν Μ. Τεσσαρακοστή
και με δυσκολία δέχθηκε να πάρη λίγο γάλα. Έδωσε σε όλους τις συμβουλές
που ο καθένας είχε ανάγκη. Είχε το προορατικό χάρισμα...
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου
αποφάσισε - σύμφωνα με πληροφορίες - την περασμένη, Τετάρτη 29 Αυγούστου
2018, την αγιοκατάταξη του Γέροντος της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή
(1889-1970). Ο νέος άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αμφιλόχιος Μακρής,
ήταν φίλος και πνευματικό παιδί του Αγίου Νεκταρίου. Υπήρξε πνευματικός
πατέρας πολλών μεγάλων μορφών της Εκκλησίας, Ελλήνων και
ξένων. Διετέλεσε και ηγούμενος της Βασιλικής, Πατριαρχικής και
Σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και Πατριαρχικός Έξαρχος Πάτμου. Επίσης ίδρυσε τη Γυναικεία Μονή του Ευαγγελισμού Μητρός Ηγαπημένου το 1937.
Ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής σημάδεψε την Πάτμο με τη μεγάλη πνευματική, εθνική και οικολογική προσφορά του. Υπήρξε εμπνευστής του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική και αλλού, αφού μορφές, όπως ο αείμνηστος π. Χρυσόσοστομος Παπασαραντόπουλος και ο ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Γάνου και Χώρας κ. Αμφιλόχιος (Τσούκος), υπήρξαν πνευματικά του παιδιά. Ο παγκοσμίως γνωστός ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ, ομολογεί ότι προσήλθε στην Ορθοδοξία εξαιτίας της γνωριμίας του με τον Γέροντα Αμφιλόχιο.
Η Πατμία της έδωσε το φάρμακο, το λάδι του Γέροντα, και ψάλλοντας το απολυτίκιο, «Νεκταρίου τον Φίλον και Πατμίων το καύχημα δεύτε πάντες, τιμήσωμεν, ορφανών τον προστάτην, μοναζόντων το στήριγμα. Αμφιλόχιε όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ υπέρ των ψυχών ημών» -άλειψε τον όγκο που σε λίγες μέρες υπεχώρησε. Ξαναπήγε στους γιατρούς και αυτοί δεν πίστευαν πως διαλύθηκε ο όγκος. Βεβαίωναν ότι πράγματι κάποιο θαύμα έγινε. Και τότε ομολόγησε πως θεραπεύθηκε με το λάδι ενός αγιασμένου ανθρώπου, του Γέροντα Αμφιλόχιου.
Λίγες ημέρες μετά την θεραπεία βλέπει στον ύπνο της τον Γέροντα και της λέει:
«Εγώ σε βοήθησα και έγινες καλά. Τώρα πρέπει να πας στην Πάτμο όπου ευρίσκομαι και να με ευχαριστήσεις και να πεις ότι είμαι άγιος, γιατί δεν πιστεύουν στην αγιότητά μου». Η αδελφή Ευφροσύνη με βεβαίωσε ότι όταν πήγε να ασπασθεί τον τάφο του Γέροντα, αισθάνθηκε τέτοια ευωδία, ώστε στην συνείδησή της στέκει σαν ένας πατερικός άγιος, ο οποίος πράγματι έχει αγιάσει.
Ένα άλλο πνευματικό του τέκνο, η κ. Μ.Κ. μου διηγήθηκε ότι τον Νοέμβριο του 1954 επισκέφθηκε τον Γέροντα στην Πάτμο και την φιλοξένησε στο ι. Κοινόβιο του Ευαγγελισμού. Επί δύο ημέρες παρέμεινε στον πύργο τους Μοναστηριού· την τρίτη ημέρα ο αείμνηστος επέμενε να μη κοιμηθεί πλέον στο μέρος αυτό, πράγμα που έγινε. Την νύκτα εκείνη έπεσε ακριβώς στο κρεββάτι κεραυνός. Μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο γεγονός η σωτηρία ενός ανθρώπου με την επιμονή του πνευματικού πατρός;
Ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής σημάδεψε την Πάτμο με τη μεγάλη πνευματική, εθνική και οικολογική προσφορά του. Υπήρξε εμπνευστής του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική και αλλού, αφού μορφές, όπως ο αείμνηστος π. Χρυσόσοστομος Παπασαραντόπουλος και ο ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Γάνου και Χώρας κ. Αμφιλόχιος (Τσούκος), υπήρξαν πνευματικά του παιδιά. Ο παγκοσμίως γνωστός ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ, ομολογεί ότι προσήλθε στην Ορθοδοξία εξαιτίας της γνωριμίας του με τον Γέροντα Αμφιλόχιο.
Τα θαύματά του
Συγκεκριμένο θαύμα θεραπείας αρρώστου: Στον Πειραιά μία Πατμία, η Νίκη Τραχανίδου, το γένος Γαμπιεράκη, είχε ακούσει για την αγιότητα του και είχε προμηθευθεί λάδι από την κανδήλα π’ άναβε στον τάφο του Γέροντα και με ευλάβεια το φύλαγε στο εικονοστάσι της. Αυτή συνήθιζε να κάνει συγκέντρωση ορισμένων ευλαβών γυναικών στο σπίτι της και να διαβάζουν θρησκευτικά βιβλία και να ψάλλουν την παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Μία από αυτές τις κυρίες, η κ. Ελένη Σακαλή κάτοικος Πειραιώς, οδός Π… Κερατσινίου, στο πέλμα της είχε όγκο και οι γιατροί της συνέστησαν εγχείρηση, διότι διαφορετικά ο όγκος θα πάθαινε εξαλλαγή και θα κινδύνευε να χάσει το πόδι της.Η Πατμία της έδωσε το φάρμακο, το λάδι του Γέροντα, και ψάλλοντας το απολυτίκιο, «Νεκταρίου τον Φίλον και Πατμίων το καύχημα δεύτε πάντες, τιμήσωμεν, ορφανών τον προστάτην, μοναζόντων το στήριγμα. Αμφιλόχιε όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ υπέρ των ψυχών ημών» -άλειψε τον όγκο που σε λίγες μέρες υπεχώρησε. Ξαναπήγε στους γιατρούς και αυτοί δεν πίστευαν πως διαλύθηκε ο όγκος. Βεβαίωναν ότι πράγματι κάποιο θαύμα έγινε. Και τότε ομολόγησε πως θεραπεύθηκε με το λάδι ενός αγιασμένου ανθρώπου, του Γέροντα Αμφιλόχιου.
Λίγες ημέρες μετά την θεραπεία βλέπει στον ύπνο της τον Γέροντα και της λέει:
«Εγώ σε βοήθησα και έγινες καλά. Τώρα πρέπει να πας στην Πάτμο όπου ευρίσκομαι και να με ευχαριστήσεις και να πεις ότι είμαι άγιος, γιατί δεν πιστεύουν στην αγιότητά μου». Η αδελφή Ευφροσύνη με βεβαίωσε ότι όταν πήγε να ασπασθεί τον τάφο του Γέροντα, αισθάνθηκε τέτοια ευωδία, ώστε στην συνείδησή της στέκει σαν ένας πατερικός άγιος, ο οποίος πράγματι έχει αγιάσει.
Ένα άλλο πνευματικό του τέκνο, η κ. Μ.Κ. μου διηγήθηκε ότι τον Νοέμβριο του 1954 επισκέφθηκε τον Γέροντα στην Πάτμο και την φιλοξένησε στο ι. Κοινόβιο του Ευαγγελισμού. Επί δύο ημέρες παρέμεινε στον πύργο τους Μοναστηριού· την τρίτη ημέρα ο αείμνηστος επέμενε να μη κοιμηθεί πλέον στο μέρος αυτό, πράγμα που έγινε. Την νύκτα εκείνη έπεσε ακριβώς στο κρεββάτι κεραυνός. Μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο γεγονός η σωτηρία ενός ανθρώπου με την επιμονή του πνευματικού πατρός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου