'Η πνευματική δρᾶσις τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Α').

'Η πνευματική δρᾶσις τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Α').

 Ἡ πνευματική δρᾶσις τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Α')

 Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Η εἴδησις ἐπιστροφῆς του στήν Συχαστρία διαδόθηκε σέ ὀλίγες ἡμέρες σέ ὁλόκληρη τήν Χώρα. Σιγά-σιγά ἤρχισαν πάλι νά ἐπισκέπτωνται τήν Μονή ὁμάδες-ὁμάδες Πιστῶν ἀπό παντοῦ ζητῶντας συμβουλές καί τήν εὐλογία τοῦ μεγάλου Στάρετς.
῎Ετσι ἄρχισε  καί πάλι ὁ π. Κλεόπας νά παρηγορῆ τόν λαό τοῦ Θεοῦ, νά κηρύττη καθημερινά λόγους ψυχωφελεῖς, νά ἐξομολογῆ καί νά ἑλκύει πολλούς στόν ζυγό τοῦ Χριστοῦ διά τῆ προσευχῆς καί τῶν λόγων του. Κάθε ἡμέρα ἤρχοντο στό κελλί του δεκάδες καί ἑκατοντάδες ἄνθρωποι ἀπό ὅλη τήν Χώρα καί κυρίως ἀπό τό ἐξωτερικό.
'Εδῶ ἤκουον τήν συμβουλή καί τά ἐνθαρρυντικά λόγια τοῦ Γέροντος, ἔκαναν πνευματικές καί θεολογικές ἐρωτήσεις ἀπό τίς πιό ἁπλές μέχρι τίς πιό βαθειές καί ὁ καθένας ἐξήρχετο ἱκανοποιημένος καί χαρούμενος διότι τόν εἶδε τόν Γέροντα καί ἠξιώθη νά λάβη τήν εὐλογία του.
 ῎Ετσι, γενόμενος γνωστός σ' ὅλη τήν Χώρα, οἱ πάντες ἐδόξαζον τόν Θεό διότι τούς ἐχάρισε αὐτή τήν οὐράνια εὐλογία.
Τό πρῶτο καθῆκον τό ὁποῖον ἐζήτησε ὁ π. Κλεόπας ἀπό τούς Πιστούς ὅλων τῶν ἡλικιῶν καί κοινωνικῶν τάξεων ἦτο ἡ διατήρησις μέ εὐλάβεια τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως, δηλαδή ὅλα τά δόγματα καί τά Μυστήρια τῆς 'Αγίας 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας μας. Χωρίς τήν ἀληθινή Πίστι, δέν ἠμπορεῖ οὐδείς νά σωθῆ, ἔστω κι ἄν ἔχη ἐπιτελέσει ὅλα τά καλά ἔργα.
Κατόπιν ὁ Στάρετς ἔδινε μεγάλη σημασία στήν ἐξομολόγησι τῶν ἁμαρτιῶν, προτρέποντας τούς Πιστούς νά ἐξομολογοῦνται τό ὀλιγώτερο τέσσερεις φορές τό ἔτος. Τούς ἐδίδασκε τά ἑξῆς: <'Αδελφέ, ὅταν βλέπης ὅτι στό σπίτι ἀσθενεῖ ὁ πατέρας σου ἤ ἡ μητέρα σου. . . , δέν καλεῖς πρῶτα τόν γιατρό, ἀλλά καί τόν ἱερέα.
Διότι ὁ γιατρός δέν ἠμπορεῖ νά προσθέση  οὔτε ἕνα λεπτό στήν ζωή μας. Καί ἄν ἠμπορέση νά μακρύνη λίγο τήν ζωή μας, αὐτό δέν τό κάνει ἀπό τόν ἑαυτόν του. Τό πᾶν ἔγκειται στήν θέλησι τοῦ Θεοῦ! Νά καλῆς τόν ἱερέα καί νά τοῦ λέγης: «Πάτερ, ἔλα καί ἐξομολόγησε τήν πατέρα ἤ τήν μητέρα μου σύμφωνα μέ τά βιβλία τῆς 'Εκκλησίας μας». Καί ὁ ἱερεύς νά τόν ἐρωτᾶ ἐάν ἔκανε τό τάδε ἤ τάδε ἁμάρτημα, ἔτσι ἤ ἔτσι τό ἕνα καί τό ἄλλο. . .
Κατά τήν ἐξομολόγησι αὐτός πού ἐξομολογεῖται εἶναι καλό νά λέγη ὁ ἴδιος ὅλα, ὅσα ἔπραξε. Διότι καί ὅταν ἀκόμη δέν σφάλλουμε μέ τά ἔργα, σφάλλουμε ὅμως μέ τόν νοῦ, ἤ μέ τόν λόγο. Καί ὁ ἱερεύς στό τέλος τόν λύνει ἀπό ὅλες τίς ἁμαρτίες του μέ τήν χάρι πού τοῦ ἔδωσε ὁ Χριστός.
Κατόπιν ἠμπορεῖς νά καλέσης τόν γιατρό. Διότι, ἐάν ὁ ἄνθρωπος ἀποθάνη καθαρός καί ἐξομολογημένος, ἡ 'Εκκλησία ἠμπορεῖ νά τόν βγάλη ἀπό τήν κόλασι. 'Αλλά ἐάν δέν ἐξωμολογήθηκε καί ἔφυγε μέ βαρειά ἁμαρτήματα, δέν θά ἠμπορέση καμμία 'Ακολουθία νά τόν βγάλη ἀπό τήν κόλασι. Χωρίς εἰλικρινῆ ἐξομολόγησι δέν ὑπάρχει σωτηρία.
'Η Πανοσιότης του συνιστοῦσε στόν καθένα νά ἔχη τόν Πνευματικό του στήν ἐνορία στήν ὁποία ὑπάγεται. 'Ενῶ, ἐάν κάποιος ἐπιθυμοῦσε νά κάνη μία ἐξομολόγησι μέ κάθε λεπτομέρεια, ἠμποροῦσε νά τήν κάνη εἰδικά σέ γέροντες Πνευματικούς τῆς Μονῆς.
Σ' αὐτἠ τήν περίπτωσι οἱ Πιστοί πού ἤθελαν νά ἐξομολογηθοῦν στό Μοναστήρι, ἦσαν ὑποχρεωμένοι νά ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ ἱερέως τοῦ τόπου τους.
'Αναφέρουμε ἐδῶ ὅτι ἡ Πανοσιότης του εἶχε γιά ἐξομολόγησι, ἐκτός ἀπό τόν ἱκανό ἀριθμό Προσκυνητῶν, κἄπου 40 μοναχούς καί 'Αδελφούς τῆς 'Αδελφότητος Συχαστρία, στούς ὁποίους ἐπροστίθεντο πολλοί μοναχοί καί μοναχές ἀπό ἄλλα Μοναστήρια, καθώς καί ἔγγαμοι ἱερεῖς καί ἀρκετοί ἱεράρχες.
Μέσῳ τῆς ἐξομολογήσεως στόν π. Κλεόπα πολλοί ἀφιέρωναν τήν ζωή τους στόν Χριστό. 'Εκεῖνος ὅμως τούς ἐρωτοῦσε, ἐάν θά ἠμπορέσουν νά ἐπιτελοῦν τόν κανόνα τους καί τά ἄλλα καθήκοντα τῆς μοναχικῆς ἀσκήσεως. 'Εάν κάποιος τοῦ ὑποσχόταν ὅτι ἠμποροῦσε νά κάνη τόν κανόνα τῶν προσευχῶν του, ὁ στάρετς ἔδινε στόν κάθενα ἕνα μικρό κανόνα προσευχῶν, ἀκαλόγως τῆς ἡλικίας, τῆς δυνάμεως καί τοῦ ζήλου πού διέθεταν.
'Από τούς Χριστιανούς ζητοῦσε νά προσεύχωνται, ὅσο ἠμποροῦν περισσότερο, ὅπως μᾶς διατάζει καί ὁ ἴδιος ὁ 'Απόστολος Παῦλος: <'Αδιαλείπτως προσεύχεσθε (Α·Θεσ. 5, 17). 'Ο Στάρετς συνιστοῦσε γενικά στόν καθένα νά διαβάζη τίς πρωϊνές προσευχές τῆς 'Εκκλησίας μας καί τούς Χαιρετισμούς τῆς Θεοτόκου, τό βράδυ πρό τοῦ ὕπνου τήν Παράκλησι τῆς Παναγίας μέ τό καντήλι ἀναμμένο καί τίς ὑπόλοιπες ὧρες νά λέγη τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ.

 Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω

1999

Ἀναβάσεις 

19  Σεπτεμβρίου  2013

__________________________