'Ο τελευταῖος λόγος τοῦ π. Κλεόπα στήν 'Αδελφότητα τῆς Μονῆς Συχαστρίας

'Ο τελευταῖος λόγος τοῦ π. Κλεόπα στήν 'Αδελφότητα τῆς Μονῆς Συχαστρίας

'Ο τελευταῖος λόγος τοῦ π. Κλεόπα στήν 'Αδελφότητα τῆς Μονῆς Συχαστρίας

 Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

1η Μαρτίου 1998
Στό ῎Ονομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ 'Αγίου Πνεύματος.
Πανοσιώτατε πάτερ 'Ηγούμενε, Πανοσιώτατοι Πατέρες καί 'Αδελφοί, ἔτσι ὅπως σᾶς βλέπω ὅλους, ἀγαπητοί μου, ἔτσι ἐπιθυμῶ νά σᾶς ἰδῶ ὅλους καί στόν Παράδεισο, στίς ἀπέραντες παραδεισένιες χαρές, διότι ὅλοι εἶσθε στήν ὑπηρεσία τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας Μητρός Του καί ὁ καθένας σας κάνει ὑπακοή κατ' εὐθεῖαν στόν Χριστό καί στήν Μητέρα του, ὁπουδήποτε καί νά ὑπηρετῆτε.
῞Οταν σᾶς βλέπω, πόσο χαίρομαι! 'Αλλά πολλούς δέν σᾶς γνωρίζω, διότι σπανίως ἔρχομαι ἐδῶ. ῎Εχω τόσο κόσμο στό κεφάλι μου καί εἶμαι καί ἀσθενής. 'Αλλά γνωρίζω μερικούς ἀπό ἐσᾶς, πού ἔρχεσθε γιά ἐξομολόγησι, οἱ ὁποῖοι εἶναι καί οἱ παλαιότεροι. . . 'Εγώ ἐπιθυμῶ ὅλοι, ἀπολύτως ὅλοι νά πᾶτε στήν αἰώνια χαρά καί οὔτε ἕνας, Θεός  φυλάξοι, στά αἰώνια βάσανα.
'Αγαπητοί μου Πατέρες καί 'Αδελφοί, νά γνωρίζετε ὅτι ἡ 'Εκκλησία μας εἶναι ἡ πνευματική μας Μητέρα. Αὐτή μᾶς ἀνεγέννησε στό Βάπτισμα «δι' ὕδατος καί Πνεύματος». 'Ακούσατε τί λέγει ὁ 'Απόστολος Παῦλος ὅτι ἐλάβαμε τό χάρισμα τῆς παλιγγεννεσίας καί τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ 'Αγίου Πνεύματος. 'Από τότε ὅλοι ἐμεῖς εἴμεθα παιδιά κατά Χάριν τοῦ Θεοῦ, διότι ἐβαπτισθήκαμε στό ῎Ονομα τῆς 'Αγίας Τριάδος.

Γι' αὐτό σᾶς παρακαλῶ μέσα ἀπό τήν καρδιά μου νά ἀγαπᾶτε τήν Μητέρα 'Εκκλησία! 'Ακόμη, ὅσο σᾶς εἶναι δυνατόν, ἡμέρα καί νύκτα νά πηγαίνετε στήν 'Εκκλησία.
῞Οσοι εἶναι γεροντώτεροι καί καχεκτικοί στό σῶμα νά μένουν ὀλιγώτερο. ῞Οσοι ὅμως εἶναι νεώτεροι νά μένουν περισσότερο χρόνο, διότι ἡ λειτουργική ζωή τῆς 'Εκκλησίας πλουτίζει τόν νοῦ τοῦ καθενός μέ τήν Χάρι τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἀρκεῖ ὁ ἴδιος νά ἔχη εὐλάβεια στίς 'Ιερές 'Ακολουθίες.
'Αγαπητοί μου, ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός καί ἀνάξιος εἶμαι γέρων-86 ἐτῶν- μέ ἕξι ἐγχειρήσεις, μέ τό δεξί χέρι σπασμένο καί βαλμένο στόν γῦψο 32 ἡμέρες, αὔριο-μεθαύριο θά ψάλλετε καί γιά μένα τό: <Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη»! Τί περιμένω ἀκόμη; 'Ο 89ος Ψαλμός μᾶς λέγει: «Αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν ἡμῶν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐάν δέ ἐν δυναστείαις ὀγδοήκοντα ἔτη, καί τό πλεῖον αὐτῶν  κόπος καί πόνος>. 'Εγώ εἰσῆλθα σ' αὐτό τόν κόπο καί πόνο. 'Εγήρασα, 86 χρόνια ἐσυμπλήρωσα τώρα, στίς 10 'Απριλίου.
'Αγαπητοί μου Πατέρες, σᾶς παρακαλῶ μέ ὅλη μου τήν καρδιά, ὅσοι ἔχετε ἀγάπη καί ἠμπορεῖτε, νά μή μέ ξεχνᾶτε στίς προσευχές σας. Νά μέ μνημονεύετε.
'Εγώ ἔχω ἀγάπη γιά ὅλους σας, ὅταν σᾶς βλέπω στήν ὑπηρεσία τοῦ Κυρίου καί τῆς Παναγίας μας. ῎Ετσι ἐπιθυμῶ νά σᾶς βλέπω καί στόν Παράδεισο ὅλους, ἀγαπητά μου παιδιά!
Τό Μοναστήρι μας εἶναι ἕνα Μοναστήρι μέ καλή μοναχική τάξι. Δηλαδή δέν τρώγουμε κρέας, ἡ ἐξομολόγησις εἶναι τακτική, οἱ 'Ακολουθίες ἐπιτελοῦνται κατά τό Τυπικό τοῦ ἁγίου Σάββα τοῦ 'Ηγιασμένου. . .
῞Οταν ἦλθα ἐγώ ἐδῶ εὑρῆκα 14 Πατέρες, πού φοροῦσαν τσαρούχια καί μέ μπότες μέχρι τά γόνατα καί μέ κομποσχοίνια στά χέρια ἀπό ξύλινες χάντρες. . . ῎Εφερα μαζί μου καί τόν ἀδελφό μου Βασίλειο. ῞Οταν ἤλθαμε ἐδῶ, εἴχαμε 15 χρόνια καί δέν ξέραμε τίποτε. . .
῞Οταν εἶδα στήν τράπεζα τοῦ φαγητοῦ ὅλους τούς Μοναχούς καί τόν Γέροντα ἡγούμενο, ἄκουγαν καί διδακτικούς λόγους τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ἀπό τόν ἄμβωνα τῆς τραπέζης. Τότε ἐρώτησα τόν 'Αδελφό μου: «Τί ἔχουν ἐδῶ πανήγυρι;»
῎Εμεινα βέβαια λίγο καί στήν Σκήτη Κοζάντσεα, ἀλλά ἐκεῖ ἡ τάξις δέν ἦτο κοινοβιακή, ἀλλά καθένας εἶχε τό ἰδικό του φαγητό καί τό ἰδικό του σπίτι. «'Αδελφέ, δέν εἶναι πανήγυρις», μοῦ εἶπε. ῎Ετσι στέκονται στήν τράπεζα τοῦ φαγητοῦ πάντοτε ὅλοι οἱ μοναχοί! 'Ο Γέροντας ἐδιάβαζε τόν λόγο. Αὐτός λειτουργοῦσε καί ζοῦσε μόνο μέ τήν Θεία Κοινωνία περίπου 12 χρόνια. Μόνο τό Σάββατο καί τήν Κυριακή γευόταν λίγο ἀπό τήν τράπεζα μαζί μέ ὅλους τούς Πατέρας. Γνωρίζω αὐτά διότι ἤμουν μάγειρος. 'Ο Θεός νά ἀναπαύση τόν μακαριστό Γέροντά μου π. 'Ιωαννίκιο. Εἶχε μεγάλο φόβο τοῦ Θεοῦ καί δυνατή πίστι! Μ' ἔκειρε μοναχό τό ἔτος 1937 στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τά ἐνθυμοῦμαι ὅλα.
*Ητο ἕνας πατήρ Νικόλαος Γκραδινάρου μέ μακριά γενειάδα. Αὐτός εἶπε, ὅταν μέ μετέφεραν μπροστά στό ῞Αγιο Βῆμα: «Πανοσιώτατε πάτερ, νά τοῦ δώσουμε τό ὄνομα Κλεόπας, διότι δέν ἔχουμε ἐδῶ ἄλλον μ'αὐτό τό ὄνομα!» Καί ὁ Γέροντας ἔβαλε τό ψαλίδι στό χέρι καί μέ ὠνόμασε Κλεόπα. ῎Ετσι ἦτο γραμμένο! 'Ο Θεός νά τόν ἀναπαύση! ῎Εχω τό χαρτί μνημονεύσεως ὅλων αὐτῶν πού ἀπέθαναν ἐδῶ ἀπό τότε& ἔχω καί ὀνόματα ἐπισκόπων καί πατριαρχῶν. ῞Οσο θά εἶμαι σ' αὐτή τήν ζωή, θά τούς μνηνμονεύω καθημερινά.
 Σᾶς παρακαλῶ, ἀγαπητά μου παιδιά ὅλους σας, νά μή μέ ξεχνᾶτε στίς ἅγιες προσευχές σας! καί ἔτσι ὅπως σᾶς βλέπω ὅλους ἐδῶ, ἔτσι νά σᾶς βλέπω καί στόν Παράδεισο, στήν ἀτελεύτητη καί αἰώνια χαρά.
Τό ἔλεος τῆς Παναγίας Τριάδος καί ἡ σκέπη τῆς 'Υπεραγίας Θεοτόκου νά εἶναι μέ ὅλους σας, ἀγαπητοί μου, καί ὅλοι νά ὑπάγετε στόν Παράδεισο.  'Αμήν.

  Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
Ἀναβάσεις
 15 Ὀκτωβρίου  2013